شاعران جوان انجمن ادبی صبا. تربت جام

                                                       با آمدن بهار می رقصیدند.

                        گنجشک و کلاغ و سار می رقصیدند .

                                                                         عاشق شده بودند و نمی تر سیدند .

                                                    بر روی طناب دار می رقصیدند .

                                                            فرهود . قسمت دوم

                   بر واژه عشق خط باید زد .

                                         قلبی که شکسته را بشط باید زد .

                                                                        این قصه دروغ است وفاداری یار ،

                                                                                                   بر یار و وفا مهر غلط باید زد .

          م . کبوتر                                   

                                                                                                    اینجا نمان که من به تو عادت نمی کند

                                                                          یک قلب آهنی که حسادت نمی کند

                                         حتی نصیب گرگ بیایان اگر شوی

          قانون جنگل از تو حمایت نمی کند .

                                              فرهود - قسمت اول

        شب ها به امید یک تبسم لبخند

                             در چهره ی آشنای تو گم لبخند

                                                 هر قطره ی اشک تو برایم دریاست

                                                                     بعد از گله های پر تلاطم لبخند

 دوستان سلام این اثر از آقای عسگری ازاعضای انجمن ادبی صبا است امیدوارم لذت ببرید و نظر هم بدین .

                                بر پیکرم آشیانه بستی رفتی

                                                                    بگذاشتی ام در او ج مستی رفتی

                              آهنگ دلم بود کنارت باشم

                                                                   قانون دل مرا شکستی رفتی

            با سبز ترین ترانه فریادم کن

             از بند غم  زمانه آزادم کن

           آشفته ی یک نگاه شیرین توام

            بر قله ی افتخار فرهادم کن

                                                    استاد پورشهری