قاف قامت عشق....
|
هر چند که دلتنگ تر از تنگ بلورم اندوه من انبوه تر از دامن الوند یک عمر پریشانی دل بسته به مویی است ای عشق به شوق تو گذر می کنم از خویش بگذار به بالای بلند تو ببالم
احتیاج به توضیح نیست همین بس که ، لذت ببرید. |
حادثه ی درد ....
مـیـان هــمهمـــه تیــری پــریــد آهسته
و از نـــگاه تـــری خــون چکیــد آهسته
وآب دســت بـه دامــان مــاه صحرا شـد
همین که مشک گــریبان دریــد آهسـته
نـگاه مشــک گـریـزان به خیمه ها افتاد
وآب زیـــر لــب آهــی کشـید آهســته
غبار و شیهه‌ی اسبان کمان و تیغ دغا
نســیـم، زیــر علـم، می‌خزید آهسـته
سـوار، خـم شد واز اسب، به زیر افتاد
بـــه‌روی خــــاک بـــلــا آرمــید آهسته
و در میــان هیـاهوی اسـب‌ها، آن مرد
صدای ناله‌ی زهرا (س)، شنید آهسته
و بـــر جنــــازه‌ی او آفــتــاب را دیــــدم
که زیــر بار غمش می خمید ، آهسته
و در جــواب شــهیدان که منتظر بودند
ســتــون خیمــه‌ی او را کشید آهسته
« منتخبی از شاعر محترم ؛ جناب آقای حسینعلی حاج باقری »
محرم آقا ابا عبدالله الحسین رو به تمامی شما عزیزان تسلیت عرض می کنیم .
...از ...ناگهان ...تا...آسمان ...
وقتی لبم به نام شما می خورد کلید
یک آسمان هجای تبسم فرا رسید
آماده ی پریدن از خود غزل شدم
تا بت شکن بمانی و من را ...هبل شدم
آقا سلام ! هرچه غزل مبتلایتان
یک اتفاق می شود از سمت ناگهان
بارش بگیرد و همه را دربه در تر از
تا تیغ غیرت علوی ...شعله ور تر از
تا انتقام پهلوی دریای آسمان
تا ظهر خون و سیلی دستان این و آن
آیا شود تمام مرا هی غزل دهی ؟!
از جام لایزال خودت ، می غزل دهی ؟!
امشب دویاره از دلتان می کنم طلوع
امشب دچار و گیچ شمایم فقط رکوع
از چشم های کعبه به دست شما فقط
باید گمان کنم همه مست شما فقط
حین طواف بودم وباران بدون مکث ...
در انعطاف بودم و باران بدون مکث ...
هی چرخ می زدم و دفم را بلند تر ...
« لَبَیکَ لا شَریکَ لَکُم » تا بلندتر ...
از اوج چشم های کبوتر شما چقدر ...
از ارتفاع دست پیمبر، شما چقدر ...
در این حدود بود به پا بوسی ات دوید
یک آسمان نشین قدیمی، غزل شنید
یا ایهاالرسول! بگو ؛ تا همه سکوت
یک جمع مستمع ، همه ی همهمه سکوت
بَّلٍغْ بگو و دست علی را به اوج تا ...
بعد از خودت حضور ولی را به اوج تا ...
اَکْمَلْتُ را به گوش همه نکته نکته خوان
مَنْ کُنْتُ را هماره که بیعت شدند و بعد ...
ارث فدک ، قرار بر این شد به دست زور
محراب و طشت خون و علمدار یک عبور
پهلوی در به سینه ی دیوار می شکست
باران ، میان کینه ی دیوار می شکست
احمد که رفت چشم علی هی فرو به خار
احمد که رفت بغض علی دائماً دچار
از نخل های ساکت کوفه رها ترین ...
احمد که رفت چاه و علی پا به پا ترین ...
احمد که رفت بغض حرا اضطراب داشت
احمد که رفت سعی و صفا اضطراب داشت
احمد که رفت تو خودت ماندی و خودت
احمد که رفت حادثه می خواندی خودت
حالا تویی که دست به دستت نمی دهند
حالا تویی که احترام به نامت نمی دهند
حالا تویی که بعد محمد غریبه ای
حالا تویی که وحی خدا را کتیبه ای
حالا ببین به جهل خود ایشان مصرترند
حالا ببین بدون تو ایشان مضرترند
حالا ببین حقیقت دیروز، می کشند
حالا میان این همه شب ، روز می کشند
حالا فقط تویی و غباری که روزگار ...
حالا فقط تویی و حضوری که ذوالفقار ...
این ناکسان جهل پرست خدا به دور ...
از زیر تیغ تیز عدالت کمی عبور ...
حالا فقط منم و غدیری که مانده است
حالا و جهل قوم کویری که مانده است
حالا تنم میان نبودت کویری است
حالا که مبتلای شمایم غدیری است
حالا در انتظار طلوعی که لااقل ...
پایان فصل دوریتان را به لااقل ...
حالا در انتظار بزرگی که می رسد
حالا در انتظار شکوهی که می دمد
حالا در انتظار امامی که می توان
امیدوار آمدن از سمت ناگهان
می مانم و به تزکیه ی نفس شاید از ...
تا روز های آخر هفته بیاید از ...
وقتی لبم به نام شما می خورد کلید ...
یک مثنوی کم است در این جمعه ی جدید...
محسن صدری نیا « م . خسرو »
خیس ...خیس... تر ....
ز فرط گریه باران می چکد از دستم این شب ها
یکی دستم بگیرد ، مست مست مستم این شب ها
غزل می خوانم و سجاده ام پر می کشد با من
نمی خوابند یک شب عرشیان از دستم این شب ها
خدا را شکر سوزی هست ، آهی هست ، اشکی هست
همین که قطره اشکی هست یعنی هستم این شب ها
به جای خون به رگ هایم کبوتر می پرد تا صبح
تشهد نامه می بندد به بال دستم این شب ها
دلی برداشتم با تکه ابری از نگاه خود
به پابوس قیامت بار خود را بستم این شب ها
« منتخبی از شاعر محترم ؛ جناب آقای علیرضا قزوه »
الفبای بارون ....
هرچند این زمانه ...دلم تنگ است
امروز بی بهانه دلم تنگ است
چشمت قرار بود بجوشد باز
باز ای شرابخانه دلم تنگ است
مجنون قصه های تو خود را کشت
یعنی که عاشقانه دلم تنگ است
من کوچه کوچه کوچه دلم تاریک.....
من خانه خانه خانه دلم تنگ ست
باران ترانه های لبم را شست
باران...لبم...ترانه.....دلم تنگ است
در من تمشک بوسه نمی روید
زخمی بزن جوانه! دلم تنگ است
لبخند خاطرات مرا برگرد
برگرد کودکانه دلم تنگ است
دیروز یک نشانه ....دلم لرزید
امروز یک نشانه .....دلم تنگ است
سر را به شانه های که بسپارم؟
آه ای کدام شانه ! دلم تنگ است
« گلچینی از بارونی های شاعر محترم ؛ جناب آقای حافظ ایمانی »
کو دلبری که دل ببرد دلبری کند؟
کو دلبری که دل ببرد دلبری کند؟
کو سروری که سر ببرد سروری کند؟
ما دل سپرده ایم به لبخند مشرقی اش
کو چشم ساحرانه که جادوگری کند؟
آزاد باش مثل اناری که خوشه داد
تا گندم از لبان تو جلوه گری کند
...
این واژه ها به حضرت آدم کمک نکرد
شیطان دوباره رفت که حیله گری کند
حالا که سیب های نگاه تو می رسند
حوا شدم که پیش تو افسونگری کند
حالا که هفت خوان لبت را سیاوشم
حلاج کن مسیح! که عصیانگری کند
حالا بهار می تپد از چشم های تو
حالا خدا کند که کمی دلبری کند
...
دلبر ترین ترانه ی موعود ! نیستی!
این غصه رفت تا لبتان یاوری کند
محسن صدری نیا ( م.خسرو )
جرقه ... یاس... می کارد
یاس پیچانده به مو مست همینطور برو
سبد خنده کف دست همینطور برو
نردبان راه مسیحا به فراتر آنجاست
آخر کوچه بن بست همینطور برو
به خراشیدن انگشت به کوبیدن مشت
کوهها راهت اگر بست همینطور برو
وهم تقدیر بدست ، هیچ به خاطر مرواد
چشم دستان خدا هست همینطور برو
تا که آبستن غربت نشوی در خم راه
یاد من هم به تو پیوست همینطور برو
ایرج سامانی « یک جهنم شعر »
سلام آخر ....
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از جاده سه‌شنبه شب قم شروع شد
آیینه خیره شد به من و من به آیینه
آن قدر خیره شد که تبسم شروع شد
خورشید ذره‌بین به تماشای من گرفت
آنگاه آتش از دل هیزم شروع شد
وقتی نسیم آه من از شیشه‌ها گذشت
بی‌تابی مزارع گندم شروع شد
موج عذاب یا شب گرداب؟! هیچ یک
دریا دلش گرفت و تلاطم شروع شد
از فال دست خود چه بگویم که ماجرا
از ربنای رکعت دوم شروع شد
در سجده توبه کردم و پایان گرفت کار
تا گفتم السلام علیکم ... شروع شد
« فاضل نظری »
تو ؛ اتفاقتازهایدرچشمخیسم ....
در مسیر گناهم که گم می شوی
خیس یک اشتباهم که گم می شوی
رودی از گریه های غریبانه ام
موج هذیان و آهم که گم می شوی
تا سراب مه آلود فردا هنوز ...
جرعه جرعه نگاهم که گم می شوی
باورم کن رسیدم به تو بخت بد !
بیخودی رو به راهم که گم می شوی
تا دوباره تمام تو را گریه ام
ای همیشه پناهم که گم می شوی .
آمنه اسکندری « شاعر الهام های آسمانی »
چرا ( ...... ! ) ؟؟
چرا نمی شود بگویم از شما ؟ علامت سوال
نمی شود بگویم از شما چرا ؟ علامت سوال
به هر طرف که می روم مقابل من ایستاده است
همیشه مثل سنگ زیر یک عصا ،علامت سوال
تو آن طرف کنار خط فاصله نشسته ای و من
در این طرف در انتهای جمله با علامت سوال
نمی شود به این طرف بیایی ، آه نه !
به من بگو دو نقطه بسته راه جمله را علامت سوال
نخواستند آه من وتو بهم .... ولی
برای چه نخواستند ما دو تا ....علامت سوال
تو رفته ای و رد پای تو که مانده است
به روی صحنه بعد واژه ی کجا ؟علامت سوال
دوباره شاعری که داخل گیومه بود می گریست
و بین هق هق شکسته ، شش هجا علامت سوال
« مریم آریان »