معصومه (ع) دختری فرا زمینی ......
همه ی هستی من ،
آیه ی تاریکیست که ؛
ترا در خود تکرار کنان
به سحر گاه شکفتن ها و
رستن های ابدی خواهد برد .
من دراین آیه ترا آه کشیدم ، آه
من در این ترا
به درخت و آب و آتش پیوند زدم .
« تقدیمی به دختران پاک و نجیب شرقی
تبریکی بود از شرق این کهن خاک عاشقی
امیدست که پذیرا باشید »
مدیریت وبلاگ ادبی صبا ؛ یکی مثل هیچ کس
