قد یک خاطره باران بارید
سحر از سمت طلوع یادت
قطره قطره قدمت می زدم و
لب به لب از غزل آزادت
فارغ از ولوله ی آدم ها
جاری ام ، تر شدم از فریادت
می شوم آن هم قدم فاصله ها
عازم دهکده ی آبادت
ای مسیحای یقین! آگاهم
می رسی با قدح امدادت
آمنه اسکندری (( شاعر الهام های آسمانی ))
از نسل سایه های غریبم مرا بسوز
«ای آفتاب حسن»شبم را سری بزن
یک لحظه در سکوت غزل های من بمان
تا انتهای مبهم شعرم پری بزن
ما شاعران بدون تو کشتی شکسته ایم
در امتداد ساحل مان بندری بزن
تا شاید از حضور تو تغییر ها کنیم
آتش بیار و در دل خاکستری بزن
این روزهای بی اثر از باور امید
پلکی بیا و طعنه به ناباوری بزن
ای شاهد همیشه ی تنهائی ام . خدا
امشب به آسمان سکوتم سری بزن
